Paling in ‘t Groen?!

Op de fairway van de Texelse golfbaan is vorige week een niet alledaagse gast gespot; een paling. Palingen kunnen zich, mits nat genoeg, korte periodes kronkelend over land verplaatsen. Het kan dus zijn dat deze avonturier op zoek was naar ander water of dat een reiger zijn prooi heeft laten ontsnappen.

Palingen kunnen meer dan een meter groot worden. Vrouwtjes worden groter dan mannetjes (max. 135 cm. om 60 cm.).

Elke paling is als een glasaaltje van nog geen gram in twee jaar tijd vanuit de Saragossazee (5500 kilometer verderop in de Atlantische oceaan richting Bermuda) aan komen zwemmen. Ze trekken dus van zout naar zoet water en zoeken dan het liefst een plek waar ze zich goed kunnen verstoppen. Ze blijven het grootste deel van hun leven in zoet water totdat ze weer terugkeren (zonder te eten!!) naar de Saragossazee om te paren. Gemiddeld blijven palingen tussen de 5 en 50 jaar in zoet water leven, maar de oudst gevonden paling in Nederland is 85 jaar.

Het lijkt net alsof deze vissen geen schubben hebben, maar die zijn in de diepere lagen van de huid wel aanwezig. Door deze egale huid en de gladde slijmlaag is de paling lastig vast te houden.

Het is schrijver dezes onbekend hoe het deze paling verder vergaan is, maar gezien alle aandacht….zou het best kunnen dat hij nooit meer naar de Saragossazee zal wederkeren en als lekker hapje ten prooi is gevallen aan den mensch…..

Paling is een delicatesse en wordt in Nederland voornamelijk gerookt gegeten. In België wordt paling bereidt als ‘Paling in ’t Groen’, een Vlaams gerecht uit de Scheldestreek; zoetwaterpaling in een groene kruidensaus.